агале́ць, ✂; зак.

  1. Агаліцца, страціць покрыва.

    • Агалелі дрэвы.
    • Агалелі палі.

  2. перан. Збяднець, згалець.

    • За вайну агалела вёска.

|| наз. агаленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)