Verbum

абагуліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць калектыўным, грамадскім уласнае (сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты, жывёлу).

• А. маёмасць.
• А. зямлю.
• А. жывёлу.

|| незакончанае трыванне: абагульваць.

|| назоўнік: абагульванне і абагуленне.

абаджгаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Скусаць (пра сляпнёў, аваднёў і пад.).

2. Апячы крапівою.

   • А. ногі жыгучкай.

|| зваротны стан: абаджгацца.

абадзьмуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Абвеяць, абдаць паветранай плынню.

   • Свежы вецер абадзьмуў твар.

2. Ачысціць, сагнаць што-н. зверху струменем паветра.

   • А. пыл.

|| незакончанае трыванне: абдзімаць.

|| назоўнік: абдзіманне.

абадок назоўнік | мужчынскі род

1. гл. вобад.

2. Вузкая палоска, якая абрамляе што-н.

   • Залацісты а. хмары.

|| прыметнік: абадковы.

абадранец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

1. Чалавек, які ходзіць у падраным адзенні.

2. Басяк, валацуга.

   • Развялося абадранцаў, страх колькі.

|| жаночы род: абадранка.

абадраны прыметнік | размоўнае

1. Падраны, абшарпаны.

2. Абдрапаны кіпцюрамі.

   • А. твар.
   • Абадраныя сцены.

абадрацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Аблупіцца (пра кару дрэва).

2. Пакрыцца драпінамі.

   • А. ў лесе.
   • Сцены абадраліся.

3. Знасіць вопратку, абутак (размоўнае).

   • Абадраўся хлопец зусім.

|| незакончанае трыванне: абдзірацца.

абадраць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Здзерці з усіх бакоў, абдзерці, злупіць.

   • А. кару.

2. Пакрыць драпінамі; падрапаць.

   • А. нос.

3. Ачысціць ад кастрыцы.

   • А. пяньку.

4. пераноснае значэнне: Абабраць, аграбіць (размоўнае).

   • А. пакупніка.

|| незакончанае трыванне: абдзіраць.

|| назоўнік: абдзіранне і абдзірка.

абажур назоўнік | мужчынскі род

Каўпак для лямпы.

• Ружовы а.

|| прыметнік: абажурны.

абазвацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Падаць голас; адазвацца, адклікнуцца.

• На досвітку абазваўся певень.
• А. на голас.

|| незакончанае трыванне: абзывацца.