абадзьмуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
-
Абвеяць, абдаць паветранай плынню.
- Свежы вецер абадзьмуў твар.
-
Ачысціць, сагнаць што-н. зверху струменем паветра.
- А. пыл.
|| незакончанае трыванне: абдзімаць.
|| назоўнік: абдзіманне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)