абадо́к,
-
гл. вобад. -
Вузкая палоска, якая абрамляе што
-н. - Залацісты а. хмары.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
абадо́к,
Вузкая палоска, якая абрамляе што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)