абадок назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. вобад.

  2. Вузкая палоска, якая абрамляе што-н.

    • Залацісты а. хмары.

|| прыметнік: абадковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)