Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

царап

межд. разг. цап

драп

царапанье

ср.

1) драпанне, -ння ср.

абдзіранне, -ння ср.

см. царапать 1

2) драпанне, -ння ср.

см. царапаться 3

царапать

несовер.

1) драпаць, драць

(оцарапывать) абдзіраць

2) перен. (плохо писать) разг. крэмзаць

царапаться

1) драпацца, драцца

2) перен. (ссориться) разг. сварыцца

гыркацца

3) (скрестись) скрэбціся, драпацца

кошка царапается в дверь — кошка скрабецца ў дзверы

царапина

драпіна, -ны жен.

царапинка

уменьш. драпінка, -кі жен.

царапка

жен. (инструмент) драпачка, -кі жен., драчок, -чка муж.

царапнутый

1) драпнуты, абдзёрты

2) драпнуты

зачэплены

см. царапнуть

царапнуть

совер.

1) однокр. драпнуць, дзерануць

2) прост. (легко ранить) драпнуць

(задеть) зачапіць

царевич

царэвіч, -ча муж.