Verbum

хитин

биол. хіцін, -ну муж.

хитинный, хитиновый

биол. хіцінавы

хитон

хітон, -на муж.

хитрец

хітрун, -на муж.

хитреца, хитринка

разг. хітрынка, -кі жен., хітраватасць, -ці жен.

с хитрецой (посмотреть, сказать) — хітравата (паглядзець, сказаць)

он с хитрецой — ён хітраваты (з хітрынкай)

хитрить

несовер.

1) (проявлять хитрость) хітрыць, хітраваць

что тут хитрить? — што тут хітрыць (хітраваць)?

2) (мудрить) разг. хітрыць, хітраваць, мудраваць, мудрагеліць

хитро

нареч.

1) хітра

2) (мудрёно) хітра, мудрагеліста

см. хитрый

хитросплетение

хітраспляценне, -ння ср., хітрыкі, -каў ед. нет

распутать хитросплетения врагов — разблытаць хітраспляценні (хітрыкі) ворага

хитросплетённый

хітрасплецены, хітры

хитрость

1) хітрасць, -ці жен.

военная хитрость — ваенная хітрасць

взять хитростью — узяць хітрасцю

2) (мудрёность) хітрасць, -ці жен., мудрагелістасць, -ці жен.