мыканье
1) часанне, -ння ср.
2) гараванне, -ння ср.
см. мыкать
мыкать
несовер.
1) обл. (лён, пеньку) часаць
2) горе мыкать разг. — гараваць
мыкаться
прост. гараваць
(скитаться) блукаць, бадзяцца
мыкаться по свету — блукаць па свеце
мыкаться по чужим людям — гараваць (блукаць) па чужых людзях