мот
мот, род. мота муж., мантач, -ча муж., марнатравец, -раўца муж.
мотальня
текст. матальня, -ні жен.
мотание
I (наматывание) матанне,
-ння ср.
II (головой) матанне,
-ння ср.
(качание) ківанне, -ння ср.
III (транжирство) разг. матанне,
-ння ср., мантачанне,
-ння ср., марнатраўства,
-ва ср., транжырства,
-ва ср.
IV ср. (суетливые хлопоты) разг. беганіна,
-ны жен., бегатня,
-ні жен.
мотать
I несовер. (наматывать) матаць
мотать на ус — матаць на вус
II несовер. (головой) разг. матаць
(качать) ківаць
III несовер. (тратить, расточать) разг. матаць, мантачыць, марнатравіць, транжырыць
мотаться
I несовер.
1) (качаться, трястись) разг. матацца, матляцца
(болтаться) целяпацца
2) (в хлопотах, занятиях) прост. бегаць, матацца
3) (скитаться) прост. бадзяцца, шлындаць, валэндацца, валачыцца
II несовер. страд. матацца
см. мотать I
III несовер. страд. матацца, мантачыцца, марнатравіцца
см. мотать III