Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лихач

1) ліхач, -ча муж.

2) (удалец) фольк. зух, род. зуха муж.

(хват) хват, род. хвата муж.

шофёр-лихач — шафёр-ліхач

лихаческий

ліхацкі

лихачество

ліхацтва, -ва ср.

лихва

жен. (чрезмерная прибыль) уст. барыш, -шу муж.

ліхвярства, -ва ср.

с лихвой — з лішкам

лихенология

ліхеналогія, -гіі жен.

лихо

I сущ. ліха, -ха ср.

поминать лихом — успамінаць ліхам

узнать почём фунт лиха — зведаць пачым фунт ліха

II нареч. хвацка, зухавата, удала

(залихватски) па-заліхвацку

(молодецки) па-маладзецку

лихо заломить шапку — хвацка (зухавата) заламаць шапку

лиходей

уст., нар.-поэт. ліхадзей, -дзея муж.

лиходейка

ліхадзейка, -кі жен.

лиходейство

ліхадзейства, -ва ср.

лихоимец

уст. ліхвяр, -ра муж.

(взяточник) хабарнік, -ка муж.