лежак
1) (деревянная койка) тапчан, -на муж.
2) обл. (часть дымохода) ляжак, род. лежака муж.
лежанка
в разн. знач. ляжанка, -кі жен.
лежать
несовер.
1) в разн. знач. ляжаць
2) (о населённом пункте) стаяць
город лежит на берегу моря — горад стаіць на беразе мора
лежать в основе — ляжаць у аснове
лежать на боку, на печи — ляжаць на баку, на печы
плохо лежит — дрэнна ляжыць
душа, сердце не лежит — душа, сэрца не ляжыць (не горнецца)
лежачий
ляжачы
лежачее положение — ляжачае становішча
под лежачий камень вода не течёт посл. — пад ляжачы камень вада не цячэ
лежачего не бьют посл. — ляжачага не б’юць
лежбище
ср. охот. лежбішча, -шча ср., лежня, -ні жен.
(след лежащего зверя на траве — ещё) лежыва, -ва ср.
лежебока
муж., жен. разг. лежань, -жня муж., абібок, -ка муж., лежабок, -ка муж.
лежень
1) тех. ляжак, род. лежака муж.
2) обл. см. лежебока