Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёилмноруыюя
ао

знобить

несовер.

1) безл. зябіць, трэсці, калаціць

меня (его) знобит — мяне (яго) зябіць (трасе, калоціць)

2) (студить) прост. студзіць, халадзіць

знобкий

прост.

1) (боящийся холода) зябкі

2) (вызывающий, причиняющий озноб) золкі, халодны, пранізлівы

зной

муж. спёка, -кі жен., спякота, -ты жен., гарачыня, -ні жен., прыпар, -ру муж.

знойно

нареч. горача, спякотна

знойность

гарачыня, -ні жен., спякота, -ты жен.

знойный

1) гарачы, спякотны, прыпарны

знойный день — гарачы (спякотны, прыпарны) дзень

2) перен. (пылкий) палкі, гарачы