Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зло

I ср.

1) зло, род. зла ср., ліха, -ха ср.

(беда) бяда, -ды жен.

наделать много зла — нарабіць шмат зла

умышлять зло уст. — задумваць зло

употреблять во зло что-либо — злоўжываць чым-небудзь

2) (досада, злость) злосць, род. злосці жен.

зло берёт — злосць бярэ

со зла — са злосці

как на зло — як на злосць, як на ліха

зла не помнить на ком — не злаваць на каго

из двух зол выбирать меньшее — з двух ліх (бед) выбіраць меншае (меншую)

II нареч. злосна

(сердито) сярдзіта

(жестоко) люта

см. злой

зло пошутить над кем — злосна пажартаваць з каго

злоба

злосць, род. злосці жен.

бешеная злоба — лютая злосць, шалёная злосць

дышать злобой на кого — дыхаць злосцю на каго

злоба дня — злоба дня

по злобе — па злосці

злобиться

несовер. разг. злаваць, злавацца

(бушевать — о буре, вьюге и т.п.) бушаваць

злобно

нареч. злосна

зласліва

злобность

злоснасць, -ці жен.

зласлівасць, -ці жен.

злобный

злосны

зласлівы

злободневность

злабадзённасць, -ці жен.

злободневный

злабадзённы

злобствование

ср. злосць, род. злосці жен.

злаванне, -ння ср.

лютаванне, -ння ср.

злобствовать

несовер. злоснічаць

(злиться) злаваць, злавацца

лютаваць

враг злобствует — вораг лютуе