Verbum

жила

в разн. знач. жыла, -лы жен.

тянуть жилы из кого-либо — цягнуць жылы з каго-небудзь

жилет

муж. камізэлька, -кі жен.

жилетка

камізэлька, -кі жен.

жилетник

портн. камізэльшчык, -ка муж.

жилетный

камізэлечны

жилец

жылец, род. жыльца муж., жыхар, -ра муж.

(квартирант) кватарант, -та муж.

жилистый

жылісты, жылаваты

жилиться

несовер. прост.

1) пяцца, напружвацца, натужвацца

2) (скряжничать) скупіцца, скнарнічаць

жилица

уст. жыліца, -цы жен., жыхарка, -кі жен.

кватарантка, -кі жен.

жиличка

разг. см. жилица