двигание
руханне, -ння ср., соўганне, -ння ср., сованне, -ння ср.
двигатель
в разн. знач. рухавік, -ка муж.
двигательный
рухальны
двигательные нервы анат. — рухальныя нервы
двигать
несовер.
1) (перемещать) сунуць, соваць, соўгаць
(тащить) цягнуць
(толкать) штурхаць, пхаць
двигать столы — соваць сталы
2) (приводить в движение) рухаць
пружина движет механизм часов — спружына рухае механізм гадзінніка
3) (шевелить) варушыць, кратаць
двигать пальцами — варушыць (кратаць) пальцамі
4) (заставлять идти вперёд, направлять) рухаць
двигать войска на неприятеля — рухаць войскі на ворага
5) перен. рухаць
двигать науку — рухаць навуку
6) перен. (побуждать) кіраваць (кім-чым), накіроўваць (каго-што)
им движет чувство сострадания — ім кіруе (яго накіроўвае) пачуццё спагады
двигаться
1) рухацца
(идти) ісці
2) (шевелиться) варушыцца, кратацца
3) (по службе) прасоўвацца
4) страд. сунуцца, совацца, соўгацца
рухацца
варушыцца, кратацца
см. двигать 1, 2, 3, 5
движенец
муж. разг. работнік службы руху
движение
ср.
1) в разн. знач. рух, род. руху муж.
нет материи без движения и движения без материи — няма матэрыі без руху і руху без матэрыі
движение машины — рух машыны
уличное движение — вулічны рух
вращательное движение — вярчальны рух
поступательное движение — паступальны рух
служба движения — служба руху
вольные движения спорт. — вольныя рухі
2) перен. (общественное) рух, род. руху муж.
(волнение) хваляванне, -ння ср.
революционное движение — рэвалюцыйны рух
движение умов — хваляванне розумаў
3) (побуждение) рух, род. руху муж.
(порыв) парыў, -рыву муж.
душевное движение — душэўны рух, душэўны парыў
движимость
жен. юр. рухомая маёмасць
рухомасць, -ці жен.
движимый
1) прич. (охваченный) ахоплены
апанаваны
движимый чувством сострадания — ахоплены (апанаваны) пачуццём спагады
2) прил. юр. рухомы
движимое имущество — рухомая маёмасць