вьюга
завіруха, -хі жен., завея, -веі жен., вея, род. веі жен.
(метель) мяцеліца, -цы жен.
вьюжистый
завейны, завеісты
вьюжить
несовер. веяць, месці
вьюжный
завірушны, завейны
мяцелічны
вьюк
уюк, -ка муж.
вьюн
прям., перен. уюн, -на муж.
вьюнковые
мн. сущ. бот. бярозкавыя, -вых
вьюновые
мн. сущ. зоол. уюновыя, -вых
вьюнок
муж. бот. бярозка, -кі жен.
полевой вьюнок — бярозка
вьюрковые
мн. сущ. зоол. уюрковыя, -вых