Verbum

вставание

уставанне, -ння ср.

вставать

несовер.

1) (с места) уставаць

2) (тянуться вверх, выпрямляться) уставаць

3) (появляться, возникать) паўставаць, узнікаць, вынікаць

4) (на защиту) станавіцца, паўставаць, узнімацца

5) (становиться) станавіцца

6) (о светилах) узыходзіць

см. встать 1–5, 7

вставить

совер. в разн. знач. уставіць

вставиться

уставіцца

вставка

жен.

1) (действие) устаўлянне, -ння ср., устаўка, -кі жен.

2) в др. знач. устаўка, -кі жен.

вставлять

несовер. устаўляць

вставляться

возвр., страд. устаўляцца

вставной

устаўны

вставочка

уставачка, -кі жен.

вставочный

уставачны