впервой
нареч. прост., обл. упершыню
вперевалку
нареч. разг. ходить вперевалку — хадзіць перавальваючыся
вперегиб
нареч. разг. уперагіб, у тры пагібелі
вперегонки, вперегонку
нареч. прост. навыперадкі, наперагонкі, навысціжкі
впереди
1) нареч. спераду, паперадзе, наперадзе
2) нареч. (в будущем) наперадзе, у будучым
об этом речь впереди — пра гэта гаворка наперадзе, пра гэта гаворка яшчэ будзе
3) предлог с род. паперадзе (каго, чаго), уперадзе (каго, чаго)
он ехал впереди колонны — ён ехаў паперадзе калоны
впереть
совер. прост.
1) (вдавить, втолкнуть во что-либо) уперці, увапхнуць, уціснуць
2) см. впереться 2