Verbum

вменение

стаўленне, -ння ср.

вменить

совер. паставіць

см. вменять

вменяемость

жен. юр. наяўнасць свядомасці

суд признал полную вменяемость преступника — суд прызнаў наяўнасць свядомасці ў злачынцы

вменяемый

быть вменяемым — быць пры свядомасці

вменяемое состояние юр. — стан свядомасці

вменять

несовер. ставіць

вменять в обязанности — ставіць у абавязак, абавязваць

вменять в вину — ставіць у віну (што), абвінавачваць (у чым)

вменяться

страд. ставіцца

вмерзать

несовер. умярзаць

вмесить

совер. умясіць

вместе

нареч. разам

(совместно) сумесна

(сообща) супольна

вместе с тем — разам з тым

вмести

совер. умесці