Verbum

чужбина

чужына, -ны жен.

чуждаться

несовер.

1) чужацца, цурацца

(избегать) унікаць

(уклоняться) ухіляцца (ад каго-чаго)

2) перен. унікаць, быць вольным (ад чаго)

чуждаться зависти — унікаць зайздрасці

чуждаться гордости — унікаць гордасці, быць вольным ад гордасці

чуждость

1) непрыхільнасць, -ці жен. (да чаго)

вольнасць, -ці жен. (ад чаго)

далёкасць, -ці жен. (ад чаго)

2) чужасць, -ці жен.

см. чуждый

чуждый

1) (непричастный) непрыхільны (да чаго)

(свободный) вольны (ад чаго)

(далёкий) далёкі (ад чаго)

чуждый интриг — непрыхільны да інтрыг (далёкі ад інтрыг)

чуждый зависти — вольны ад зайздрасці

он чужд этому делу — ён далёкі ад гэтай справы (непрыхільны да гэтай справы)

2) (чужой) уст. чужы

классово чуждые элементы — класава чужыя элементы

чужевластие

чужаўладдзе, -ддзя ср.

чужедальний

нар.-поэт. чужадалёкі, далёкі

чужеземец

уст. чужаземец, -мца муж.

чужеземка

чужаземка, -кі жен.

чужеземный

чужаземны

чужеродный

чужародны