Verbum

зажилить

совер. зажыліць, прысвоіць

зажим

муж.

1) (действие) заціск, -ку муж.

зажим критики — заціск крытыкі

2) тех. заціск, -ка муж., заціскачка, -кі жен., клямар, -ра муж.

зажимание

ср. заціск, -ку муж., зацісканне, -ння ср.

зажимать

несовер.

1) (сдавливать) заціскаць, сціскаць

(защемлять) зашчэмліваць

2) (закрывать) затульваць, затыкаць

зажимать нос — затульваць нос

зажимать уши — затыкаць вушы

зажимать рот перен. — затыкаць рот

3) перен. заціскаць

зажимать критику — заціскаць крытыку

зажиматься

1) заціскацца, сціскацца

зашчэмлівацца

см. зажаться

2) страд. заціскацца, сціскацца

зашчэмлівацца

затульвацца, затыкацца

см. зажимать 1, 2

зажимистый

прост. см. прижимистый

зажимка

жен.

1) разг. (действие) заціск, -ку муж., зацісканне, -ння ср.

2) тех. заціск, -ка муж., заціскачка, -кі жен., клямар, -ра муж.

зажимный

спец. заціскны

зажимщик

разг. заціскальнік, -ка муж.

зажимщик критики — заціскальнік крытыкі

зажимщица

заціскальніца, -цы жен.