Verbum

преступаться

страд. пераступацца

парушацца

преступить

совер. книжн. уст. пераступіць

(нарушить — ещё) парушыць

преступить закон — пераступіць (парушыць) закон

преступление

злачынства, -ва ср.

совершить преступление — зрабіць злачынства

состав преступления — састаў злачынства

должностное преступление юр. — службовае злачынства

преступник

злачынец, -нца муж.

преступница

злачынка, -кі жен.

преступно

нареч. злачынна

преступность

злачыннасць, -ці жен.

преступный

злачынны

пресытить

совер. уст.

1) (пищей) перакарміць

(обкормить) абкарміць

2) (перенасытить) спец. перанасыціць

3) (кого) перен. збрыдаць (каму), абрыдаць (каму), надакучыць (каму)

(насладиться) (да адвалу) пацешыцца (чым)

(удовлетвориться) (да адвалу) здаволіцца (чым)

скоро все развлечения его пресытили — хутка усе забавы яму збрыдалі (надакучылі), хутка ўсімі забавамі ён нацешыўся (здаволіўся) да адвалу

пресытиться

1) (пищей) наесціся (да адвалу)

(объесться) аб’есціся

2) (перенасытиться) спец. перанасыціцца

3) перен. (насладиться) (да адвалу) нацешыцца

(удовлетвориться) (да адвалу) здаволіцца

он пресытился всеми развлечениями — ён нацешыўся (здаволіўся) ўсімі забавамі (да адвалу), усе забавы яму збрыдалі (надакучылі)