Verbum

верховенствовать

несовер. вяршэнстваваць

верховник

ист. вярхоўнік, -ка муж.

верховный

вярхоўны

верховный главнокомандующий — вярхоўны галоўнакамандуючы

Верховный Совет СССР — Вярхоўны Савет СССР

Верховный Суд Беларуси — Вярхоўны Суд Беларусі

верховод

разг. верхавод, -да муж.

верховодить

несовер. верхаводзіць

верховодка

верхаводка, -кі жен.

верховой

I 1) прил. верхавы, конны

2) сущ. верхавы, -вога муж., конны, -ннага муж., (всадник) коннік, -ка муж.

II в разн. знач. верхавы, вярховы

верховой ветер — верхавы (вярховы) вецер

верховые злаки — верхавыя (вярховыя) злакі

верховые пласты — верхавыя (вярховыя) пласты

верховый

см. верховой II

верховье

вярхоўе, -хоўя ср.

верховье Волги — вярхоўе Волгі

верхогляд

разг. верхагляд, -да муж.