верховой

I 1) прил. верхавы, конны

2) сущ. верхавы, -вога муж., конны, -ннага муж., (всадник) коннік, -ка муж.

II в разн. знач. верхавы, вярховы

верховой ветер — верхавы (вярховы) вецер

верховые злаки — верхавыя (вярховыя) злакі

верховые пласты — верхавыя (вярховыя) пласты

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)