Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

карачаевка

карачаеўка, -кі жен.

Карачаево-Черкесия

Карачаева-Чэркесія

карачаево-черкесский

карачаева-чэркескі

карачаевский

карачаеўскі

Карачи

г. Карачы нескл., муж.

карачинский

карачынскі

карачки

на карачки разг. — на карачкі

на карачках разг. — на карачках, ракам

карачун

тут ему и карачун пришёл прост. — тут яму і капут (каюк, канец) прыйшоў, тут ён і дуба даў

карающий

1) прич. які (што) карае

2) прил. караючы

карающая рука — караючая рука

Кара-Богаз-Гол

(залив) Кара-Багаз-Гол, род. Кара-Багаз-Гола муж.