Verbum

злорадствовать

несовер. злараднічаць

злоречивый

уст. зламоўны

злоречие

ср. уст. зламоўнасць, -ці жен.

злословие

ср. зласлоўе, -лоўя ср., абгавор, -ру муж.

злословить

несовер. зласловіць, абгаворваць

злостно

нареч.

1) злосна

2) (злонамеренно) зламысна

злостность

1) злоснасць, -ці жен.

2) (злонамеренность) зламыснасць, -ці жен.

злостный

1) злосны

2) (злонамеренный) зламысны

злость

злосць, род. злосці жен.

злость берёт — злосць бярэ

злосчастие

ср. уст. злашчаснасць, -ці жен., няшчасце, -ця ср., злая доля