Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

завешивание

I завешванне, -ння ср.

см. завешивать I

II завешванне, -ння ср., запінанне, -ння ср.

см. завешивать II

завешивать

I несовер. завешваць

завешивать стены картинами — завешваць сцены карцінамі

II несовер. завешваць, запінаць

завешивать окно — завешваць (запінаць) акно

завешиваться

I несовер. страд. завешвацца

см. завешивать I

II несовер.

1) завешвацца

завешиваться передником, чтобы не испачкаться — завешвацца фартухом, каб не запэцкацца

см. завеситься

2) страд. завешвацца, запінацца

см. завешивать II

завещание

ср.

1) (документ) завяшчанне, -ння ср., тэстамент, -ту муж.

2) (завет) запавет, -ту муж.

завещанный

завешчаны

завещатель

завяшчальнік, -ка муж.

завещательница

завяшчальніца, -цы жен.

завещательный

завяшчальны

завещать

совер., несовер. завяшчаць

завещаться

несовер. страд. завяшчацца