Verbum

преславный

разг. славуты

преследование

ср. праследаванне, -ння ср., пераследаванне, -ння ср.

(гонение) ганенне, -ння ср.

(притеснение) уціск, -ку муж., прыгнёт, -ту муж.

судебное преследование — судовае праследаванне (пераследаванне)

мания преследования мед. — манія праследавання (пераследавання)

преследователь

праследавацель, -ля муж., пераследнік, -ка муж.

(гонитель) ганіцель, -ля муж.

(притеснитель) прыгнятальнік, -ка муж.

преследовательница

праследавацельніца, -цы жен., пераследніца, -цы жен.

ганіцелька, -кі жен.

прыгнятальніца, -цы жен.

преследовать

несовер.

1) праследаваць, пераследаваць

(гнаться) гнацца (за кім)

(гнать, подвергать гонениям) гнаць

(притеснять) прыгнятаць, уціскаць

преследовать врага по пятам — праследаваць (пераследаваць, гнаць) ворага па пятах

реакция преследовала передовых деятелей науки и культуры — рэакцыя праследавала (пераследавала, прыгнятала, уціскала) перадавых дзеячаў навукі і культуры

2) перен. не даваць спакою (каму-чаму)

(угнетать) гнясці

(мучить) мучыць

(докучать) дакучаць, надакучаць

назаляць (каму-чаму)

(донимать) даймаць (каго-што), дапякаць (каму-чаму)

мысль о моей ошибке преследует меня — думка аб маёй памылцы не дае мне спакою (мучыць мяне, гняце мяне)

3) (стремиться к чему-либо) мець на ўвазе (што)

(стремиться к чему) імкнуцца да чаго

(добиваться) дабівацца

дамагацца (чаго)

(заботиться о чём-либо) клапаціцца (аб чым), дбаць (аб чым)

преследовать свои интересы — клапаціцца (дбаць) аб сваіх інтарэсах

преследовать цель — мець на мэце, ставіць сабе мэтай

преследовать корыстные цели — мець (ставіць) карыслівыя мэты

преследоваться

страд. праследавацца, пераследавацца

прыгнятацца, уціскацца

мецца на ўвазе, мецца на мэце

дабівацца (чаго)

дамагацца (чаго), клапаціцца (аб чым), дбаць (аб чым)

какая цель преследуется вами? — якую вы маеце на ўвазе мэту?, якую вы ставіце сабе мэту?, чаго вы дамагаецеся (дабіваецеся)?

пресловутый

уст. ирон. праславуты

пресмыкательство

презр. поўзанне, -ння ср.

(раболепство) рабалепства, -ва ср.

(низкопоклонство) нізкапаклонства, -ва ср.

пресмыкаться

несовер.

1) уст. поўзаць

2) перен. (перед кем-чем) поўзаць

(раболепствовать) рабалепстваваць

(низкопоклонничать) нізкапаклоннічаць

пресмыкающиеся

мн. сущ. зоол. паўзуны, -ноў