Verbum

префиксация

лингв. прэфіксацыя, -цыі жен.

преформация

биол. уст. прэфармацыя, -цыі жен.

преформизм

биол. прэфармізм, -му муж.

прехитрый

разг. вельмі хітры

преходить

несовер. книжн. уст.

1) (переходить) пераходзіць

2) (проходить) праходзіць

(миновать) мінаць

(исчезать) знікаць

преходящий

1) прич. які (што) пераходзіць

які (што) праходзіць

які (што) мінае

які (што) знікае

см. преходить

2) прил. мінучы

(временный) часовы

(недолговечный) недаўгавечны

исторически преходящий характер капитализма — гістарычна мінучы характар капіталізму

преходящее явление — часовая (мінучая) з’ява

всё на свете преходяще — усё на свеце мінаецца

прехорошенький

разг. прыгожанькі

вельмі прыгожы

прецедент

книжн., юр. прэцэдэнт, -ту муж.

прецессионный

прэцэсійны

прецессия

астр. прэцэсія, -сіі жен.