Verbum

пререкание

ср. спрэчка, -кі жен.

вступить в пререкания — пачаць спрачацца, уступіць у спрэчкі

пререкаться

несовер. спрачацца

прерия

геогр. прэрыя, -рыі жен.

прерогатива

книжн. прэрагатыва, -вы жен.

прерывание

перарыванне, -ння ср.

прерыватель

тех. перарывальнік, -ка муж.

прерывать

несовер.

1) (приостанавливать какое-либо действие) перапыняць

2) (чью-либо речь) перабіваць

перапыняць

3) тех. перарываць

прерываться

1) (приостанавливаться) перапыняцца

2) страд. перапыняцца

перабівацца

перарывацца

см. прерывать

прерывающийся

1) прич. які (што) перапыняецца

які (што) перабіваецца

які (што) перарываецца

см. прерываться

2) прил. (прерывистый) перарывісты

прерывающийся голос — перарывісты голас

прерывисто

нареч. перарывіста