Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

препровождать

несовер.

1) (кого-что) (отправлять) адпраўляць

(посылать) пасылаць

2) (проводить, сопровождая) праводзіць, суправаджаць

3) (время) уст. праводзіць

бавіць

препровождаться

страд.

1) адпраўляцца

пасылацца

2) праводзіцца, суправаджацца

3) праводзіцца

бавіцца

см. препровождать

препровождение

1) адпраўленне, -ння ср.

пасыланне, -ння ср.

2) праводжанне, -ння ср., суправаджэнне, -ння ср.

3) правядзенне, -ння ср.

баўленне, -ння ср.

препровождение времени — правядзенне (баўленне) часу

см. препровождать

препровождённый

1) адпраўлены

пасланы

2) праведзены

3) праведзены

прабаўлены

см. препроводить

препятствие

ср. прям., перен. перашкода, -ды жен.

скачки с препятствиями — скачкі з перашкодамі

естественные препятствия воен. — прыродныя перашкоды

танковые препятствия воен. — танкавыя перашкоды

чинить препятствия кому-либо — рабіць (ствараць) перашкоды каму-небудзь

брать препятствия спорт. — браць перашкоды

преодолевать все препятствия — пераадольваць усе перашкоды

препятствовать

несовер. перашкаджаць

(не допускать) не дапускаць, не дазваляць

(запрещать) забараняць

прерафаэлит

иск. ист. прэрафаэліт, -та муж.

прерванный

перарваны

перапынены

перабіты

прервать

совер. перарваць

(прекратить) перапыніць

(перебить) перабіць

прерваться

перарвацца

(прекратиться) перапыніцца