Verbum

прикусить

совер.

1) (зубами прищемить) прыкусіць

2) (съесть немного) разг. перакусіць

прикусить язык — прыкусіць язык

прикуска

спец. (порок у лошади) прыкуска, -кі жен.

прикусывать

несовер.

1) прыкусваць

2) разг. перакусваць

см. прикусить

3) (откусывать небольшими частями) разг. адкусваць

(пробовать на вкус) каштаваць

прикусываться

страд.

1) прыкусвацца

2) перакусвацца

3) адкусвацца

каштавацца

см. прикусывать

прикушенный

прыкушаны

см. прикусить 1

прилавок

прылавак, -лаўка муж.

прилавочный

прылавачны

прилагательное

имя прилагательное грам. — прыметнік

прилагать

несовер.

1) (добавлять, присоединять) дадаваць

прыкладаць, прыкладваць

2) (применять) дастасоўваць, дапасоўваць

при сём прилагаю канц. — да гэтага дадаю

см. приложить 2, 3

прилагаться

страд.

1) дадавацца

прыкладацца, прыкладвацца

2) дастасоўвацца, дапасоўвацца

см. прилагать