Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ладить

I несовер. (жить в согласии) ладзіць, жыць у згодзе (у злагадзе)

II несовер.

1) (налаживать) ладзіць, наладжваць

(чинить) правіць

2) (намереваться) разг. мерыцца, намервацца

збірацца

3) (норовить) разг. патрапляць у лад

(стараться) старацца

4) (твердить) разг. дзяўбці

ладить одно и то же — дзяўбці адно і тое ж

ладиться

несовер.

1) (идти на лад) ладзіцца

2) обл. (условливаться, рядиться) гадзіцца, дамаўляцца

3) страд. ладзіцца, наладжвацца

правіцца

см. ладить II 1

ладком

нареч. разг. мірна, дружна

па-сяброўску

ладно

разг.

1) нареч. (как следует) добра

2) нареч. (в ладу) у згодзе

у злагадзе

(мирно) мірна

жить ладно — жыць у згодзе (у злагадзе, мірна)

3) частица (согласен, пускай) добра

ну, ладно — ну, добра

ладный

разг.

1) (дельный, хороший) добры

парень ладный — хлопец добры

2) (ловкий, складный) спрытны

3) (хорошо сделанный) спраўны

4) (согласованный, стройный) зладжаны

ладовый

муз. ладавы

Ладога

р. Ладага, -гі жен.

ладожский

ладажскі

Ладожское озеро

Ладажскае возера

ладонка

см. ладанка