ладиться
несовер.
1) (идти на лад) ладзіцца
2) обл. (условливаться, рядиться) гадзіцца, дамаўляцца
3) страд. ладзіцца, наладжвацца
правіцца
см. ладить II 1
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)