Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

развратительница

разбэшчвальніца, -цы жен.

развратить

совер.

1) (приучить к разврату) разбэсціць, мног. паразбэшчваць

2) (довести до морального разложения) разбэсціць, мног. паразбэшчваць

3) (избаловать) распусціць, мног. параспускаць, раздурыць, мног. параздурваць

развратиться

1) (стать развратным) разбэсціцца, мног. паразбэшчвацца

2) (морально разложиться) разбэсціцца, мног. паразбэшчвацца

3) (избаловаться) распусціцца, мног. параспускацца, раздурэць, раздурыцца

развратник

распуснік, -ка муж.

развратница

распусніца, -цы жен.

развратничать

несовер. распуснічаць

развратно

нареч. распусна

разбэшчана

развратность

распуснасць, -ці жен.

разбэшчанасць, -ці жен.

развратный

распусны

разбэшчаны

развращать

несовер.

1) (приучать к разврату) разбэшчваць

2) (доводить до морального разложения) разбэшчваць

3) (избаловывать) распускаць, раздурваць