Verbum

изнежить

совер. спесціць, распесціць

изнежиться

спесціцца, распесціцца

изнемогать

несовер. знемагаць, знемагацца

(терять силы) нясілець, знясільвацца

(уставать) стамляцца

изнеможение

ср. знямога, -гі жен., знясіленне, -ння ср.

бегать до изнеможения — бегаць да знямогі

в изнеможении в знач. нареч. — у знямозе

(бессильно) знясілена

в изнеможении упал — у знямозе паваліўся

приводить в изнеможение — прыводзіць у знясіленне, знясільваць

изнеможённо

нареч. зняможана

знясілена

изнеможённый

зняможаны

знясілены

изнемочь

совер. знемагчыся

(потерять силы) знясілець, знясіліцца

(устать) стаміцца

изнервничаться

совер. разг. знервавацца

изничтожать

несовер. прост. нішчыць, знішчаць, вынішчаць

разг. зніштажаць

изничтожаться

страд. нішчыцца, знішчацца, вынішчацца

зніштажацца