Verbum

приколка

жен.

1) (действие) разг. прышпільванне, -ння ср., прыколванне, -ння ср.

2) (то, чем прикалывают) разг. прыколка, -кі жен.

приколотить

совер. в разн. знач. прыбіць, мног. папрыбіваць

приколотый

1) прыколаты, мног. папрыколваны

(прикреплённый булавкой) прышпілены, мног. папрышпільваны

2) (умерщвлённый) прыколаты

приколоть

совер.

1) (прикрепить) прыкалоць, мног. папрыколваць

(прикрепить булавкой — ещё) прышпіліць, мног. папрышпільваць

2) (умертвить) прыкалоць

приколоться

разг. прыкалоцца

прышпіліцца

приколоченный

прыбіты, мног. папрыбіваны

прикольный

прыкольны

прикомандирование

прыкамандзіраванне, -ння ср.

прикомандированный

прыкамандзіраваны

прикомандировать

совер. прыкамандзіраваць