Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

отталкивание

1) адпіханне, -ння ср., адпіхванне, -ння ср., адштурхванне, -ння ср.

2) перен. адштурхванне, -ння ср., аддаленне, -ння ср.

отталкивать

несовер.

1) адпіхаць, адпіхваць, адштурхваць

2) перен. (отдалять, отстранять) адштурхваць, аддаляць

(вызывать отвращение, неприязнь) адварочваць, выклікаць агіду, непрыязнасць (у каго)

отталкиваться

1) адпіхацца, адпіхвацца, адштурхвацца

2) перен. адштурхвацца

3) страд. адпіхацца, адпіхвацца, адштурхвацца

см. отталкивать 1

отталкивающий

1) прич. які (што) адпіхае (адпіхвае), які (што) адштурхвае

які (што) аддаляе

ад якога адварочвае, які (што) выклікае агіду, непрыемнасць (у каго)

см. отталкивать

2) прил. (отвратительный) агідны

оттанцевать

совер. разг. адтанцаваць

оттанцовывать

несовер. адтанцоўваць

оттаптывать

несовер. адтоптваць

оттаптываться

страд. адтоптвацца

оттасканный

1) адцяганы, мног. паадцягваны

2) накручаны, пацяганы за валасы

см. оттаскать

оттаскать

совер.

1) прост. адцягаць, мног. паадцягваць

2) (за уши, волосы) разг. накруціць вушы, пацягаць за валасы