Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

приключенчество

лит. прыгодніцтва, -ва ср.

приключённый

тех. прыключаны

приключить

совер. тех. прыключыць

приключиться

I совер. (случиться) здарыцца

(произойти) адбыцца

стацца

приключилась беда — здарылася (сталася) бяда

II совер. тех. прыключыцца

прикованный

прыкаваны, мног. папрыкоўваны

приковать

совер. в разн. знач. прыкаваць, мног. папрыкоўваць

приковать узника — прыкаваць вязня

страх приковал его к месту — страх прыкаваў яго да месца

болезнь приковала его к постели — хвароба прыкавала яго да ложка

приковать к себе общее внимание — прыкаваць да сябе агульную ўвагу

приковаться

прыкавацца

приковывать

несовер. в разн. знач. прыкоўваць

см. приковать

приковываться

возвр., страд. прыкоўвацца

приковылять

совер. разг. прыкульгаць, прычыкільгаць