Verbum

охотка

в охотку разг. — у ахвоту

охотник

I паляўнічы, -чага муж.

охотник за змеями — паляўнічы на змей

II 1) (любитель) ахвотнік, -ка муж., аматар, -ра муж.

2) (доброволец) воен. ахвотнік, -ка муж.

вызвать охотников в разведку — выклікаць ахвотнікаў у разведку

3) мн. охотники (желающие) — ахвотнікі, -каў

охотница

(любительница) ахвотніца, -цы жен., аматарка, -кі жен.

охотничий

паляўнічы

охотничье ружьё — паляўнічая стрэльба

охотничья собака — паляўнічы сабака

охотно

нареч. ахвотна

охотнорядец

ист. прям., перен. ахотнарадзец, -дца муж.

охотовед

паляўніцтвазнавец, -наўца муж.

охотоведение

паляўніцтвазнаўства, -ва ср.

охотоведческий

паляўніцтвазнаўчы

Охотское море

Ахоцкае мора