Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

миновать

1) совер. мінуць, прамінуць, абмінуць

(окончиться) прайсці, скончыцца

миновало лето — мінула (прайшло, скончылася) лета

опасность миновала — небяспека мінула

2) несовер. мінаць, прамінаць, абмінаць

(оканчиваться) праходзіць, канчацца

минуя подробности — абмінаючы падрабязнасці

миноваться

совер. уст. мінуцца, мінуць

минога

зоол. мінога, -гі жен.

миноговые

мн. сущ. зоол. міногавыя, -вых

миноговый, миножий

міногавы

минодержатель

мінатрымальнік, -ка муж.

минозаградительный

міназагараджальны

миноискатель

воен. мінашукальнік, -ка муж.

миномёт

воен. мінамёт, -та муж.

миномётный

мінамётны