закартавить
совер. закартавіць, загаркавіць
закат
муж.
1) (солнца) захад сонца
они вернулись домой на закате — яны вярнуліся дадому на захадзе сонца
2) перен. канец, -нца муж., скон, род. скону муж.
схіл, род. схілу муж.
(гибель) пагібель, -лі жен.
(упадок) заняпад, -ду муж.
жизнь его близится к закату — жыццё яго набліжаецца да канца (да скону)
закат буржуазного строя — скон буржуазнага ладу
на закате дней — на схіле дзён, на зыходзе жыцця
закатанный
1) укручаны, мног. паўкручваны, закручаны, мног. пазакручваны
загорнуты, мног. пазагортваны
2) падкасаны, мног. пападкасваны, закасаны, мног. пазакасваны
3) укачаны, зараўнаваны
4) засаджаны, запратораны
5) утомлены важэннем (катанием), стомлены важэннем (катанием)
змораны важэннем (катанием)
см. закатать I
закатать
I совер.
1) (завернуть во что-либо) укруціць, мног. паўкручваць, закруціць, мног. пазакручваць
загарнуць, мног. пазагортваць
2) (подвернуть, засучить) разг. падкасаць, мног. пападкасваць, закасаць, мног. пазакасваць
3) (заровнять катком) укачаць, зараўнаваць
4) (отправить в тюрьму и т.п.) прост. засадзіць, запраторыць
5) (утомить катанием) разг. утаміць важэннем (катаннем), стаміць важэннем (катаннем)
змарыць важэннем (катаннем)
II совер. разг. пачаць вазіць, пачаць катаць
закатистый
разг. закацісты
закатистый смех — закацісты смех
закатить
совер. в разн. знач. закаціць
закатить телегу в сарай — закаціць калёсы ў вазоўню
закатить мяч за ворота — закаціць мяч за вароты
закатить сцену — закаціць сцэну
закатить пощёчину — закаціць аплявуху
закатить глаза — закаціць вочы