Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

драповый

текст. драпавы

драпри

драпры нескл., ср.

драп-велюр

текст. драп-велюр, -ру муж.

дратва

сапожн. дратва, -вы жен.

дратвенный

дратвенны

драть

несовер.

1) (рвать, разрывать на части) разг. драць, дзерці, рваць, раздзіраць

2) (отделять, снимать) драць, дзерці

(вырывать) рваць, вырываць

драть кору с дерева — драць (дзерці) кару з дрэва

драть зерно — драць (дзерці) зерне

драть зубы прост. — рваць (вырываць) зубы

3) (растерзывать) прост. драць, дзерці, разрываць, раздзіраць

душыць

коршун дерёт курицу — каршун дзярэ курыцу

волк дерёт овцу — воўк душыць авечку

4) (наказывать поркой, сечь) разг. біць, лупцаваць

(за уши) круціць

(за волосы) цягаць

5) (перен. брать слишком дорого) прост. драць, дзерці, лупіць

6) (скоблить, тереть) разг. драць, дзерці, шараваць

драть пол голиком — драць (дзерці, шараваць) падлогу дзеркачом

7) (царапать, раздражать) разг. драць, дзерці

горчица дерёт горло — гарчыца дзярэ горла

бритва дерёт — брытва дзярэ

8) (кричать, громко, фальшиво петь, играть, издавать резкие звуки) прост. драць

9) (убегать, удирать) прост. уцякаць, драпаць

мороз по коже дерёт — мароз па скуры прабягае

драть горло (глотку) — драць горла

драть шкуру с кого-либо — драць шкуру з каго-небудзь

драться

I несовер.

1) (устраивать драку) біцца

драться на кулачках — біцца на кулачках

2) (сражаться, воевать) біцца, ваяваць

драться с врагом — біцца (ваяваць) з ворагам

3) перен. (бороться за что-либо) змагацца

драться за перевыполнение плана — змагацца за перавыкананне плана

II несовер. страд. драцца, дзерціся

см. драть 2

драхма

драхма, -мы жен.

драцена

бот. драцэна, -ны жен.

драч

стол. шархебель, -ля муж.