отречься
совер. адрачыся, мног. паадракацца (ад каго-чаго), вырачыся, мног. павыракацца, зрачыся (каго-чаго)
адмовіцца (ад каго-чаго), разг. адцурацца (ад каго-чаго и без предлога), выцурацца (ад каго-чаго)
отрешать
несовер. уст. адхіляць, вызваляць, знімаць (з чаго)
см. отрешить
отрешаться
1) вызваляцца
адмаўляцца
см. отрешиться
2) страд. адхіляцца, вызваляцца, знімацца (з чаго)
см. отрешать
отрешение
(действие) адхіленне, -ння ср., вызваленне, -ння ср., зняцце, -цця ср. (з чаго)
отрешённость
(отчуждённость) адлучанасць, -ці жен.
отрешённый
адхілены, вызвалены, зняты (з чаго)
отрешить
совер. адхіліць, вызваліць, зняць (з чаго)
отрешить от должности — адхіліць (вызваліць) ад пасады, зняць з пасады
отрешиться
вызваліцца
адмовіцца
отрешиться от мысли о чём-либо — вызваліцца (адмовіцца) ад думкі аб чым-небудзь