Verbum

препятствие

ср. прям., перен. перашкода, -ды жен.

скачки с препятствиями — скачкі з перашкодамі

естественные препятствия воен. — прыродныя перашкоды

танковые препятствия воен. — танкавыя перашкоды

чинить препятствия кому-либо — рабіць (ствараць) перашкоды каму-небудзь

брать препятствия спорт. — браць перашкоды

преодолевать все препятствия — пераадольваць усе перашкоды

препятствовать

несовер. перашкаджаць

(не допускать) не дапускаць, не дазваляць

(запрещать) забараняць

прерафаэлит

иск. ист. прэрафаэліт, -та муж.

прерванный

перарваны

перапынены

перабіты

прервать

совер. перарваць

(прекратить) перапыніць

(перебить) перабіць

прерваться

перарвацца

(прекратиться) перапыніцца

пререкание

ср. спрэчка, -кі жен.

вступить в пререкания — пачаць спрачацца, уступіць у спрэчкі

пререкаться

несовер. спрачацца

прерия

геогр. прэрыя, -рыі жен.

прерогатива

книжн. прэрагатыва, -вы жен.