Verbum

обивщик

абіўшчык, -ка муж.

обивщица

абіўшчыца, -цы жен.

обида

крыўда, -ды жен.

кровная обида — кроўная крыўда

нанести обиду — пакрыўдзіць

не в обиду будь сказано — не ў крыўду кажучы

он на меня в обиде — ён на мяне мае крыўду (крыўдзіцца)

не дать себя в обиду — не даць сябе ў крыўду

обидеть

совер. пакрыўдзіць, скрыўдзіць

обидеться

пакрыўдзіцца

обидно

1) нареч. крыўдна

2) безл. в знач. сказ. крыўдна

обидно видеть это — крыўдна бачыць гэта

обидный

крыўдны

обидчивость

крыўдлівасць, -ці жен.

обидчивый

крыўдлівы

обидчик

крыўдзіцель, -ля муж., крыўднік, -ка муж.