Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

долбило

тех. даўбіла, -ла ср.

долбить

несовер.

1) тех. дзяўбці, дзяўбаць

2) (втолковывать) дзяўбці

3) школ. разг. зубрыць

долбиться

страд.

1) дзяўбціся, дзяўбацца

2) дзяўбціся

3) зубрыцца

см. долбить

долбление

дзяўбанне, -ння ср.

долблённый

прич. дзяўбаны, выдзеўбаны

долблёный

прил. дзяўбаны, выдзеўбаны

долбня

1) доўбня, -ні жен., даўбня, -ні жен.

2) см. долбёжка

долбяк

тех. даўбяк, -ка муж.

долг

1) (обязанность) абавязак, -зку муж.

доўг, род. доўгу муж.

гражданский долг — грамадзянскі абавязак

это не только наш долг, но и обязанность — гэта не толькі наш доўг, але і абавязак

считать своим долгом — лічыць сваім абавязкам

нарушить свой долг — парушыць свой абавязак

2) (взятое взаймы) доўг, род. доўгу муж.

возвратить долг — вярнуць доўг

первым долгом — першым чынам, (прежде всего) найперш, перш за усё

по долгу — па абавязку, з абавязку

отдать последний долг — аддаць апошні доўг (аддаць апошнюю пашану)

брать в долг — пазычаць (у каго)

давать в долг — пазычаць (каму)

быть, остаться в долгу — быць, застацца ў даўгу

долг платежом красен посл. — што вінен, аддаць павінен

в долгу как в шелку погов. — у даўгу як у шаўку

долган

далган, -на муж.