Verbum

приказывание

загадванне, -ння ср.

распараджэнне, -ння ср.

см. приказывать 1

приказывать

несовер.

1) (отдавать распоряжение) загадваць

распараджацца

2) (завещать) уст. аддаваць (перадаваць) у спадчыну

завяшчаць

см. приказать

приказываться

страд. загадвацца

см. приказывать 1

прикалывание

прыколванне, -ння ср.

прышпільванне, -ння ср.

см. прикалывать 1

прикалывать

несовер.

1) (прикреплять булавкой) прыколваць

прышпільваць

2) (убивать чем-либо колющим, режущим) прыколваць

прикалываться

1) прыколвацца

прышпільвацца

2) страд. прыколвацца

прышпільвацца

см. прикалывать

приканчивать

несовер.

1) (прекращать) разг. канчаць

2) (добивать) разг. прыкончваць

дабіваць

приканчиваться

1) канчацца

2) страд. канчацца

прыкончвацца

дабівацца

см. приканчивать

прикапливать

несовер. разг. прызапашваць, запасіць, збіраць

прикапливать деньги — прызапашваць (збіраць) грошы

прикапливаться

страд. прызапашвацца, запасіцца, збірацца