Verbum

призрение

ср. книжн. догляд, -ду муж.

апекаванне, -ння ср., апека, -кі жен.

(приют) прытулак, -лку муж.

общественное призрение — грамадскае апекаванне (грамадская апека)

дом призрения бедных уст. — прытулак для бедных

призреть

совер. книжн. (дать приют) даць прытулак (каму, чаму)

даць прыстанішча (каму, чаму)

(взять на своё попечение, содержание) узяць на свой догляд (на сваё ўтрыманне)

(позаботиться) паклапаціцца (аб кім, чым)

(приютить) прытуліць (каго, што)

призреть сироту — даць прытулак (прыстанішча) сіраце, прытуліць сірату

призыв

муж.

1) (действие) прызыў, -зыву муж.

кліканне, -ння ср.

закліканне, -ння ср., заклік, -ку муж.

см. призывать

2) (обращение с призывом) заклік, -ку муж.

первомайские призывы — першамайскія заклікі

ленинский призыв ист. — ленінскі прызыў

3) (просьба, мольба, зов) кліч, род. кліча муж., покліч, -ча муж.

просьба, -бы жен.

призыв о помощи — кліч на дапамогу, просьба ратунку

4) собир. (лица, призванные, на военную службу) прызыў, -зыву муж.

призывать

несовер.

1) (звать) зваць, клікаць

2) (на военную службу) прызываць

3) (к чему) заклікаць (на што и да чаго)

см. призвать

призываться

1) (на военную службу) прызывацца

2) страд. звацца, клікацца

прызывацца

заклікацца

см. призывать

призывник

прызыўнік, -ка муж.

призывно

нареч. заклікальна

призывной

1) прил. воен. прызыўны

2) сущ. воен. уст. прызыўнік, -ка муж.

призывный

заклікальны

(манящий) вабны

приимать

несовер. уст. прымаць