Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

держатель

I (владелец) трымальнік, -ка муж.

II муж. тех. трымальнік, -ка муж.

(рукоятка) дзяржанне, -ння ср.

держать

несовер. в разн. знач. трымаць

(о морозе — ещё) ціснуць

держать вожжи — трымаць лейцы

держи вора! — трымай злодзея!

держать в постели — трымаць у пасцелі

держать собаку — трымаць сабаку

держал мороз разг. — ціснуў мароз

держать квартирантов — трымаць кватарантаў

держать под подозрением — трымаць пад падазрэннем

держать речь — гаварыць прамову

держать путь — браць кірунак

(ехать) ехаць

(идти) ісці

крочыць

(плыть) плысці, плыць

держать язык за зубами — трымаць язык за зубамі

держать ухо востро — трымаць вуха востра

держать пари — ісці ў заклад

держать своё слово — трымацца свайго слова

держать в поле зрения — трымаць у полі зроку

держать под замком — трымаць на замку

держать в тисках — трымаць у абцугах

держать в рамках — трымаць у рамках

держать в чёрном теле — трымаць у чорным целе

держать фасон — трымаць фасон

держать себя (каким-либо образом) — трымаць сябе

держать себя в руках — трымаць сябе ў руках

крепко держать в руках кого-либо — моцна трымаць у руках каго-небудзь

держать нос по ветру — трымаць нос па ветры

держаться

возвр., страд. трымацца

держидерево

бот. дзяржыдрэва, -ва ср.

держиморда

презр. дзяржыморда, -ды муж.

дерзание

ср. высок.

1) адвага, -гі жен., смеласць, -ці жен.

(риск) рызыка, -кі жен.

2) (смелое стремление) смелае імкненне, смелае парыванне

(риск) рызыка, -кі жен.

дерзать

несовер.

1) (осмеливаться на что-либо) книжн. адважвацца, асмельвацца

(рисковать) рызыкаваць

враги не дерзали приблизиться — ворагі не адважваліся (не асмельваліся, не рызыкавалі) наблізіцца

2) (смело стремиться к чему-либо) высок. смела імкнуцца

(рисковать) рызыкаваць

надо дерзать (рисковать) — трэба рызыкаваць

дерзайте! (действуйте) разг. — дзейнічайце!

дерзить

несовер. разг. (говорить дерзости) гаварыць дзерзкасці

(грубить) грубіяніць

(дерзко вести себя) дзерзка паводзіць (трымаць) сябе

дерзкий

1) дзерзкі

(грубый) грубы, грубіянскі

2) (смелый) дзерзкі

адважны, смелы

дерзко

нареч.

1) дзерзка

груба, па-грубіянску

2) дзерзка

адважна, смела

см. дерзкий