Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прочь

1) нареч. (в сторону) прэч

он быстро пошёл прочь от меня — ён шпарка пайшоў прэч ад мяне

2) межд. прэч

(вон) вон

(долой) далоў

прочь с дороги! — прэч з дарогі!

прочь отсюда! — прэч (вон) адгэтуль!, прэч (далоў) з маіх вачэй!

руки прочь! — рукі прэч!

не прочь в знач. сказ. — не супраць, не ад таго, каб…

он не прочь отдохнуть — ён не супраць (не ад таго, каб) адпачыць

прошагать

совер.

1) (пройти) прайсці, пракрочыць

2) (некоторое время) прахадзіць

он всю ночь прошагал по комнате — ён усю ноч прахадзіў па пакоі

прошамкать

совер. разг. прашамкаць

прошаркать

совер. разг. прашаркаць

прошататься

совер.

1) прост. прабадзяцца, праблукаць

1) (шататься, колебаться какое-то время) прахістацца, пракалывацца

прошва

спец., прост. прошва, -вы жен.

прошедшее

сущ. мінулае, -лага ср.

прошедший

1) прич. які (што) прайшоў

які (што) мінуў

см. пройти I

2) прил. мінулы

(прошлогодний) леташні

прошедший год, прошедшая зима — мінулы (леташні) год, мінулая (леташняя) зіма

3) прил. грам. прошлы

прошедшее время грам. — прошлы час

прошелестеть

совер.

1) (издать шелест) зашалясцець, зашастаць, зашамацець

2) (некоторое время) прашалясцець, прашастаць, прашамацець

прошение

уст. прашэнне, -ння ср.